ความทรงจำทางวัฒนธรรมภัยพิบัติ

ปล่อยให้ความเสี่ยงต่อภัยพิบัติถาโถมเรายิ่งขึ้น ด้วยมรดกของเผด็จการรัฐราชการ ภายใต้การปกครองแบบกึ่งทาสกึ่งเท่าเทียม สภาพแวดล้อมไม่เพียงด้านทรัพยากรธรรมชาติ แต่ในด้านสังคม เราก็ไม่มีใครทำให้เราคิดได้ ไม่ว่าจะนักวิชาการในสถาบันการศึกษาระดับต่างๆ และนักวิชาการที่ได้ชื่อว่าอิสระก็ตาม แม้เราอาจจะไม่ต้องการวิธีการที่ซับซ้อนมากนัก เพียงเรื่องเล่าซื่อๆ  ตรงๆ ก็มีน้อยเต็มที ทำให้เราลืมเลือนความทรงจำทางวัฒนธรรมภัยพิบัติ

เยาวชนเห็น รัฐปรสิตไม่เห็น

ความไร้ประสิทธิภาพของรัฐ ที่ไม่สามารถปรับตัวให้ทันต่อสถานการณ์วิกฤต หากมองเปรียบเทียบกับเยาวชนคนรุ่นใหม่ พอจะเห็นรูปแบบ/พฤติกรรมที่เป็นสาเหตุของความไร้ประสิทธิภาพ ดังนี้

1. คนภายในรัฐปรสิตจะติดกรอบเวลา เจ้าหน้าที่บางคนจะถูกครอบงำอยู่ภายในกรอบเวลาของรัฐปรสิตตลอด 24 ชั่วโมง เสพสื่อเก่าที่มีโครงสร้างวิธีคิดและเนื้อหาที่เคยเป็นมา(ซึ่งยุคนี้ก็ต้องเรียกยุค 3 ป.+ยุคอยุธยา) เยาวชนจะไม่มีกรอบเวลามองย้อนหลัง มองไปข้างหน้าได้เป็นอนันต์ด้วยเทคโนโลยีด้านการสื่อสาร