วิทยาการสาธารณภัย : นิเวศภัยพิบัติ

เมื่ออยู่บนท้องถนน เราควรที่จะเฉลียวใจกลัวสภาวะของ ‘คนแปลกหน้า’ ไว้ใหเป็น Mind set ของตนเอง ช่วงแรกก็ต้องฝึกต้องบังคับใจกันหน่อย ต่อไปก็จะมีทักษะและดำเนินไปอย่างอัตโมัติกันเลย

รัฐองค์รวมในทัศนะของกรัมชี่เป็นการพยายามทำความเข้าใจการทำงานของรัฐ ชี้ให้เห็นว่ารัฐไม่ได้ปฏิบัติการผ่านตัวรัฐเอง แต่มีกลไก มีอำนาจ ในการเชื่อมโยงกับกลไกรัฐเพื่อทำอะไรบางอย่าง และรัฐไม่สามารถใช้กลไกรัฐบีบบังคับประชาชนได้เพียงอย่างเดียว แต่ยังมีการกล่อมเกลา สร้างกรอบความคิดให้ประชาชนรู้สึกว่าสิ่งที่รัฐทำลงไปเป็นสิ่งที่ถูกต้อง

ข้อมูลจาก Scientific American ระบุว่าการตัดไม้ทำลายป่าที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่เพื่อปลูกพืชเลี้ยงอุตสาหกรรมปศุสัตว์ และการกระทำดังกล่าวทำให้เพิ่มปริมาณคาร์บอนไดออกไซต์ในบรรยากาศมากกว่าค่ารวมทั้งหมดที่เกิดจากรถยนต์ เครื่องบินอาคาร โรงงานอุตสาหกรรมทั่วโลก ไม่เพียงเท่านั้นสัตว์เหล่านั้นปล่อยก๊าซมีเทนที่เป็นก๊าซทำให้เกิดสภาพเรือนกระจกอีกชนิดหนึ่ง พร้อมกับการเรอ การหายใจ การตด และมูลสัตว์ก็ปล่อยก๊าซไนตรัสออกไซต์ที่เป็นก๊าซทำให้เกิดสภาพเรือนกระจกอีกชนิดหนึ่ง

จากคำพูดของ นพ.โกมาตร จึงเสถียรทรัพย์ "เรื่องเล่าช่วยถอนพิษชีวิตได้ ต่างจากตัวเลขซึ่งไม่เหลือเรื่องราวที่เชื่อมโยงไปถึงความเป็นมนุษย์" https://thepotential.org/2019/05/07/komatra-chuengsatiansup-interview-deschool/ดังนั้น หากว่าเราเปรียบอุบัติเหตุทางถนนเป็นพิษของชีวิต เราก็จะเห็นว่าในปัจจุบันเราถอนพิษของชีวิตในกรณีของอุบัติเหตุทางถนนผิดทิศผิดทาง

ท่ามกลางความไม่เที่ยงทั้งหลาย หากเพื่อบรรลุนิพพานต้องมีระลึกรู้เกิดดับเป็นพิ้นฐานสู่การละคลายความยึดมั่น ดังนั้น เพื่อความปลอดภัยจากภัยพิบัติต้องระลึกรู้ส่วนผสมอันลงตัวทั้งแบบหักล้างและแบบเสริมกันอยู่เสมอสำหรับเป็นกรอบการปฏิบัติหรือเป็นหลักการร่วมกันสำหรับยึดพิจารณาดำเนินการต่างๆ  ในการป้องกันภัยพิบัติ

ในอดีตที่ผ่านมา การจัดการภัยพิบัติยังอยู่ในยุคที่สังคมยังไม่ซับซ้อนเท่าใดนัก การตกลงปรองดองกันก็สามารถทำได้อย่างง่ายดาย แต่นับจากนี้เป็นต้นไป เราอาจจะเผชิญความหลากหลายแตกต่างมากขึ้น บางสถานการณ์ก็ไม่อาจแก้ไขบรรเทาแบบมีสุขร่วมเสพมีทุกข์ร่วมต้าน ดังนั้น ทำให้สิ่งเกิดหลักการ/แนวทางสำคัญที่ไม่ได้มีบรรจุไว้ใน พ.ร.บ.ป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแห่งชาติ พ.ศ. 2550 ขึ้น ดังไฟส่องทางสู่อนาคตสังคมนิรภัยของเราหริบรี่อ่อนแรง ดังเส้นทางต่อไปนี้ที่ขาดหายไป