“ในยุคราชวงศ์ถังหรือราชวงศ์หมิงของจีน”
ขุนนางระดับสูงไม่ได้ขึ้นมาด้วยฝีมือ “แต่ด้วยสายเลือดและความภักดีต่อผู้มีอำนาจในราชสำนัก” คนเหล่านี้มักถูกส่งไปเป็น “เจ้าเมือง” หรือ “เจ้าแคว้น” เพื่อคุมหัวเมือง เก็บภาษี ดูแลกิจการบ้านเมือง และที่สำคัญ — ทำหน้าที่คานอำนาจกันเองในหมู่ขุนนาง

“ไม่ต่างจากกองทัพไทยในปัจจุบัน”
“ที่ตำแหน่งนายพลจำนวนมากมิได้มาจากสนามรบ” “แต่มาจากการรักษาสมดุลอำนาจภายในระบบทหารเอง” “คนที่ไม่มีพื้นที่กอบโกย” “ก็เอายศเอาตำแหน่งลอยไปปลอบขวัญ” “ตำแหน่งไม่ได้ถูกมอบเพื่อปฏิบัติภารกิจ” แต่เป็นความคาดหวังว่าจงหลับตาเสียบ้างในยามจำเป็น