ความเชื่อเรื่อง “การขายชาติ” ผ่านการลักลอบส่งน้ำมันให้กัมพูชาโดยใช้ประเทศลาวเป็นทางผ่านนั้น เพราะมายาคติเรื่อง “ไส้ศึก” และ “คนขายชาติ” เมื่อมีความขัดแย้งชายแดน ความโกรธแค้นมักไม่ได้พุ่งไปที่ศัตรูภายนอกเพียงอย่างเดียว แต่จะพุ่งเป้ามาที่ “ศัตรูภายใน” หรือคนในชาติที่ถูกมองว่าร่วมมือกับฝ่ายตรงข้าม การขายน้ำมันจึงเท่ากับการส่งกำลังบำรุงให้ศัตรูมาทำร้ายทหารไทย
ความเชื่อนี้สะท้อนถึงความไม่ไว้วางใจต่อชนชั้นนำหรือกลุ่มทุนขนาดใหญ่ ที่ประชาชนมองว่า “ผลประโยชน์ส่วนตัวเหนือกว่าอธิปไตย” .และอำนาจของรัฐถูกบั่นทอนโดยเครือข่ายอิทธิพลท้องถิ่นและข้าราชการที่ทุจริต

ประชาชนไทยต้องใช้ชีวิตภายใต้ภาวะ “น้ำมันแพง” และการรัดเข็มขัดทางเศรษฐกิจ ขณะที่รัฐบาลอ้างว่าต้องเก็บภาษีและสะสมเงินเข้ากองทุนน้ำมัน เมื่อมีข่าวว่าน้ำมันไทย ถูกส่งไปช่วยกัมพูชาในราคาที่อาจจะถูกกว่าหรือส่งไปเพื่อช่วย “ศัตรู” มันจึงกระทบต่อความรู้สึกเรื่อง ความยุติธรรมทางเศรษฐกิจ

วาทกรรม “ขายชาติ” จึงเป็นเครื่องมือทางอารมณ์ที่ประชาชนใช้เพื่อตอบโต้ความรู้สึกถูกทอดทิ้งจากรัฐบาล .ปลอบประโลมใจตนเองจากการกดขี่ของรัฐบาลตัวเอง