การประหยัดน้ำในการเกษตรกรรม มีแนวทางปฏิบัติและเทคนิคหลายประการที่สามารถนำไปใช้เพื่อประหยัดน้ำได้

ตารางสถิติผลการศึกษา

สรุปการอภิปราบผล การเกษตรกรรมในภาคกลางของประเทศไทย ยังดำเนินการไปแบบตามยถากรรม  ไม่ได้มีการบริหารจัดการตามแนวทางการประหยัดน้ำ มีค่าเฉลี่ยจากการศึกษาน้อยมาก โดยเรียงตามลำดับจากมีการดำเนินการมากที่สุดไปหาน้อยที่สุด  ดังนี้

1. ได้รับการสนับสนุนความรู้  : การได้รับข้อมูลและการฝึกอบรมเกี่ยวกับแนวทางปฏิบัติในการใช้น้ำอย่างมีประสิทธิภาพสามารถส่งเสริมการใช้น้ำอย่างยั่งยืนในการเกษตร
2. การจัดการดิน : การปรับปรุงโครงสร้างและคุณภาพของดินด้วยเทคนิคต่างๆ เช่น การเติมอินทรียวัตถุ สามารถเพิ่มการกักเก็บน้ำ และลดความจำเป็นในการชลประทานที่มากเกินไป  การคลุมด้วยหญ้ารอบต้นไม้ช่วยรักษาความชื้นในดินโดยลดการระเหยและยับยั้งการเจริญเติบโตของวัชพืช
3. การให้น้ำแบบหยด : วิธีนี้ส่งน้ำไปยังรากพืชโดยตรง ช่วยลดการสูญเสียน้ำเนื่องจากการระเหยหรือน้ำไหลบ่า 
4. เลือกช่วงเวลาที่เหมาะสมในการให้น้ำแก่พิช : ในช่วงที่อากาศเย็น เช่น ช่วงเช้าตรู่หรือช่วงดึก จะช่วยลดการสูญเสียน้ำเนื่องจากการระเหยได้
5. การปรับปรุงพันธ์พืชผล : มีการปรับปรุงพันธ์ให้เป็นพันธุ์พืชทนแล้งหรือลดความต้องการน้ำได้
6. การใช้ปุ๋ยหมัก : การใส่ปุ๋ยหมักลงในดินจะช่วยเพิ่มความสามารถในการกักเก็บน้ำ และลดความจำเป็นในการชลประทานบ่อยครั้ง
7. ใช้อุปกรณ์การเกษตรกรรมที่มีประสิทธิภาพ : การใช้ระบบและเครื่องมือการเกษตรกรรมที่ใช้น้ำอย่างมีประสิทธิภาพ เช่น สปริงเกอร์ไหลต่ำ  และเซ็นเซอร์ความชื้น สามารถลดการใช้น้ำได้อย่างมาก
8. การกักเก็บน้ำฝน : การรวบรวมและกักเก็บน้ำฝนสามารถเป็นแหล่งน้ำเพิ่มเติมเพื่อการชลประทาน ซึ่งช่วยลดการพึ่งพาแหล่งน้ำแบบดั้งเดิม
9. ใช้เทคโนโลยีตรวจสอบความต้องการน้ำของพืช : การใช้เซ็นเซอร์และตัวควบคุมการให้น้ำแก่พืช  ให้เหมาะสมตามสภาพอากาศและดินแบบเรียลไทม์

การนำแนวทางปฏิบัติเหล่านี้ไปปฏิบัติสามารถมีส่วนช่วยในการประหยัดน้ำในการเกษตร ทำให้มั่นใจได้ว่าการใช้ทรัพยากรอันมีค่านี้อย่างมีประสิทธิภาพในขณะเดียวกันก็รักษาผลผลิตพืชผลไว้ได้