ในประเทศที่คนจนมีทางเลือกเพียง “ลอตเตอรี่” หรือ “หวยใต้ดิน” และคนรวยไม่มีสิทธิ์เล่นกาสิโนถูกกฎหมาย   ศีลธรรมจึงกลายเป็นเครื่องมือที่ใช้แบ่งแยก และควบคุมสังคมให้อยู่ภายใต้กลุ่มทุนเดิมและโครงสร้างอำนาจเดิม  ไม่ใช่เพื่อพัฒนาสังคมให้มีความเท่าเทียม แต่เพื่อรักษาโครงสร้างอำนาจเดิม และผลประโยชน์เดิม

ทันทีที่รัฐบาลเสนอให้มี “เอนเตอร์เทนเมนต์คอมเพล็กซ์” ที่มีกาสิโนอยู่ในโซนควบคุม  เสียงคัดค้านก็ดังระงมว่ามันจะนำไปสู่การฟอกเงิน การล่มจมของสังคม และการทำลายวัฒนะทำไทย ทั้งที่เงื่อนไขการเข้าเล่นถูกกำหนดไว้อย่างเข้มงวด เช่น ต้องมีเงินฝากเกิน 50 ล้านบาท หรือตรวจสอบแหล่งที่มาของเงินอย่างละเอียด

คำถามคือ: แล้วการซื้อหวยด้วยเงินเบี้ยยังชีพล่ะ? มันไม่ใช่การล่มจมของคนจนแบบเงียบ ๆ หรือ?  หรือกาสิโนมันไม่ดีเพียงเพราะ “มันไม่มีเจ้าของคนเดิม”? เพราะมันอาจทำลายตลาดของบ่อนใต้ดินและกลุ่มทุนเถื่อนที่คุ้นเคย?