ชาตินิยมไทย: “รักชาติแบบผิวเผิน หลงอดีต คลั่งสัญลักษณ์  นำไปสู่ความด้อยพัฒนาในหลายมิติ:

มองข้าม “ชีวิต” ของพลเมืองที่ต้องสังเวยในแนวหน้าจริง ๆ ดราม่า “ตารางนิ้วเดียวไม่เท่ากับคนไทยเสียชีวิต”
ชาตินิยมแบบ “กองทัพคือทุกสิ่ง”: กองทัพไทยถูกสร้างภาพให้เป็น “ผู้ปกป้องชาติ” ที่แตะต้องไม่ได้ การวิพากษ์วิจารณ์ประสิทธิภาพของทหาร แม้จะมีประชาชนต้องล้มตาย ก็ถูกมองว่าเป็นการ “ไม่รักชาติ”
การที่คนไทยบางส่วนแห่กันปกป้อง “กองทัพ” หรือ “ผู้มีอำนาจ” แม้จะเห็นความล้มเหลวประจักษ์แก่ตา สะท้อนถึงการขาดสำนึกในฐานะ “เจ้าของประเทศ” ที่มีสิทธิ์ตรวจสอบและเรียกร้องประสิทธิภาพจากผู้ที่ได้รับเงินภาษีไปทำงาน