เหตุการณ์หาดใหญ่ 2568 สะท้อนปัญหาหลักที่แย่ที่สุด อยู่ที่ “ศูนย์กลางการสั่งการ” ไม่ทำงานตามที่ พ.ร.บ.ปภ.2550 ออกแบบไว้ และมีส่วนอื่นๆ ประกอบดังนี้
1️⃣ ก- อ- ป- ภ.กลาง
– ไม่ปรากฏคำสั่งยกระดับคำเตือนภัยอย่างเป็นขั้นตอน
– ไม่มีข้อสั่งการอพยพเชิงปฏิบัติที่ชัดเจนลงสู่จังหวัด
– การใช้ cell broadcast ไม่อยู่ในรูปแบบสั่งการตามหลัก Single Command
2️⃣ ก- อ- ป- ภ.จังหวัด
– ไม่พบประกาศอพยพล่วงหน้า
– ไม่มีการตั้งศูนย์บัญชาการเหตุการณ์ (EOC) ตามขั้นตอนที่ควรเกิดขึ้น
– ไม่ส่งต่อคำสั่งหรือแนวปฏิบัติให้ท้องถิ่นอย่างเป็นทางการ
3️⃣ ก- อ- ป- ภ.อำเภอ
– ไม่มีสัญญาณการสื่อสารคำสั่งลงสู่ระดับปฏิบัติ
– ไม่ปรากฏการกำกับเทศบาลให้สั่งอพยพล่วงหน้า
4️⃣ เทศบาล
– ประเมินสถานการณ์คลาดเคลื่อน
–สื่อสารต่ำกว่าความจริง หรือเรียกว่าโวเกินเหตุจนเกิดความเสียหายร้ายแรง แต่ตาม พ.ร.บ.ป-ภ.2550 เทศบาลไม่มีอำนาจสั่งอพยพล่วงหน้าด้วยตนเอง ต้องรอคำสั่งจากระดับอำเภอ/จังหวัด