ผลการสำรวจความคิดเห็นของคนไทย ที่เชื่อมั่นระบบราชการมากกว่าตัวแทนในเรื่องผลประโยชน์ของชาติ สะท้อนปัญหาคนไทย ที่มองราชการเป็น “ที่พึ่ง” ทั้งที่ในประเทศพัฒนาแล้ว ระบบราชการมีหน้าที่ “ปฏิบัติตามนโยบาย” ไม่ใช่ กำหนดอนาคตชาติ คนไทยกลับให้ “ข้าราชการ” กำหนดอนาคต แทนที่คนที่มาจากการเลือกตั้ง  ชาติที่เจริญแล้วเชื่อในพลวัตของการเมือง เปลี่ยนรัฐบาลได้ถ้าไม่พอใจ → ระบบปรับตัว ทำให้นโยบายมีชีวิต มีการทดลอง ปรับแก้ และพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ในไทย คนยังเชื่อใน “ความมั่นคงของระบบที่นิ่ง” มากกว่า “พลวัตของการเมืองที่เปลี่ยนได้”  ในเรื่องผลประโยชน์ของชาติ นักการเมืองมีพลวัตที่จะตอบสนองได้มากกว่าระบบราชการ เนื่องจาก นักการเมืองต้องแข่งขัน–ต้องตอบโจทย์ประชาชน ถ้าทำงานไม่เวิร์ก มีทางเลือกอื่นให้คนลงโทษได้ ไม่เ ลือกอีก, วิจารณ์ได้, กดดันได้ นี่คือพลวัต เพราะ บังคับให้ต้องปรับตัวตลอดเวลา ราชการไม่มีแรงกดดันจากประชาชนโดยตรง ตำแหน่งส่วนใหญ่ได้จากระบบอาวุโส ไม่ใช่จากผลงาน ถ้าล้มเหลว = ก็ยังอยู่ครบอายุราชการ ความนิ่งนี้ไม่ใช่ “เสถียรภาพ” แต่คือ “ความตายด้าน”