ความปลอดภัยจากภัยพิบัตินั้นมีสิ่งสำคัญพื้นฐานที่สุดคือลักษณะภูมิอากาศ ภูมิประเทศ ระบบนิเวศ และสิ่งแวดล้อม  โดยมีมนุษย์เป็นผู้รังสรรค์ให้เป็นสวรรค์หรือนรก  ดังนั้นการที่จะปลอดภัย มนุษย์จำเป็นต้องรังสรรสิ่งต่อไปนี้ให้เกิดขึ้น

• ควบคุมสิ่งสำคัญพื้นฐานข้างต้นอย่างเป็นระบบ
• มีกระบวนการที่ติดตามให้เห็นระดับชี้วัดความก้าวหน้า
• มีองค์ความรู้ความเข้าใจอย่างลึกซึ้งในกระบวนการพลวัตของสิ่งสำคัญพื้นฐานดังกล่าวข้างต้น เรียกว่าต้องเข้าใจผู้กระทำการในหลายลักษณะ โดยเฉพาะเงื่อนไขทางธรรมชาติที่ทำให้เกิดความปลอดภัย
• มีวิศวกรรมปรับสภาพแวดล้อมและระบบนิเวศให้เอื้อให้เกิดความปลอดภัย

ทำไมยังต้องดักดานกันอยู่  ในเมื่อมนุษย์เป็นผู้รังสรร ดังนั้น ความดักดานก็มาจากปัจจัยสำคัญของมนุษย์  2 ประการ ได้แก่

• ประการแรก คือ จัดการการพัฒนาคนไม่ถูกต้อง มีปัญหาหลายๆ ด้าน ได้แก่
  • • 1.ขาด Personality Types
    • 2.ขาด Team Roles
    • 3.การศึกษาไม่ได้สร้าง Competencies
    • 4.ขาด Finding and Selecting Talent
    • 5.ขาด Benefits of Diversity
    • 6.ขาด Workplace Well-being
    • 7.ขาด Retaining Talent
    • 8.ขาด Meeting Employees Needs
    • 9.ขาด Motivation and Reward
    • 10.ขาด Team Development
    • 11.ขาด Smart Management
    • 12.ขาด Developing Trust
    • 13.ขาด Dealing with Staff Conflict
    • 14.ขาด Delegation
    • 15.ขาด ฺBig Ideas โดยเฉพาะเจ้าใหญ่นายโตของรัฐราชการปรสิต ยิ่งตำแหน่งใหญ่โตยิ่งลดน้อยลงเท่าเม็ดถั่ว  เพิ่มเติมแต่ความเห็นแก่ตัว
    • 16.ขาด Coaching and Mentoring และไม่รู้เมื่อไหร่จะสามารถพัฒนาได้ เพราะวงการศึกษาจะเปลี่ยนครูเป็นโค๊ช แต่รูปแบบกระบวนการที่ทำสร้างสังคมทาสให้กับเผด็จการชัดๆ เลยวุ๊ย เปื๊อก……..
    • 17.ขาด Continuous Learning เรื่องนี้ก็ไม่รู้เมื่อไหร่จะสามารถพัฒนาได้ เพราะวงการศึกษาที่เป็นปฐมบทเรื่องนี้ ปลูกฝังเด็กว่าพวกลูกๆ ต้องจบที่ห้องเรียนนี้ หรือที่โรงเรียนนี้
    • 18.ขาด Performance Management
    • 19.ขาด 360 degree Feedback

• ประการที่สอง คือ เราขาดความรักหรือมีความรักที่คับแคบ  บางคนจะมีความเห็นแก่ตัวมากหรือรักตนเองสุดโต่ง

สรุป  ด้วยบริบทในปัจจุบัน ยากนักที่จะเห็นความสำคัญที่จะปรับตนเองจากความอ่อนด้อยในการพัฒนามนุษย์ โโยเฉพาะสังคมไทย ก็รอให้ต้นทุนของสิ่งสำคัญพื้นฐานของปฐมบทความปลอดภัยถูกรุมทึ้ง ถูกใช้เป็นแหล่งรองรับความดักดานจนไม่อาจจะฟื้นตัวเองได้ ไหรือจนไม่สามารถรักษาสมดุลเดิมได้