ภาพลักษณ์สีกาข้างกาย” ของขุนฤทธิ์ ผิดพุทธวจนะอย่างโจ่งแจ้ง และผิดหลักสำคัญของพระวินัยหลายข้อ เพราะ พระวินัยจริง ๆ แล้วไม่ได้ห้ามแค่ “ลับตาคน” อย่างเดียว แต่ เจตนารมณ์ห้ามแม้แต่ กิริยาใกล้ชิดที่ทำให้คนครหาได้

แลพุทธวจนะ หลายครั้งหลายคราก็กล่าวถึงพฤติกรรมการใกล้ชิดสีกา เพื่อป้องกันความเสื่อมศรัทธาและข้อครหา จากญาติโยม แม้อยู่ต่อหน้าคน แต่หากเป็นท่าทีใกล้ชิดผิดธรรมดา เช่น นั่งใหล้กัน เดินเคียงกาย มีการชูหญิงขึ้นมาเป็นผู้รับเงินแทน ก็ยังถือว่าผิด เสขิยวัตรหรือ(ข้อวัตรที่กำหนดเรื่องกิริยามารยาท เพราะทำให้ชาวบ้านตำหนิได้ว่า “พระสนิทชิดสีกา”

พระพุทธเจ้ามีพุทธวจนะหลายครั้งหลายครา เกี่ยวกับพฤติกรรมพระสงฆ์ ว่าอย่าพึงระวังแค่ไม่ผิดปาราชิกหรือสังฆาทิเสส แต่ยังเน้น “อปริสังเกยยะ” หรือไม่ก่อข้อครหา พระต้องรักษาภาพให้สงบ สำรวม ไม่เป็นเหตุให้คนเสื่อมศรัทธา

ขุนฤทธิ์มิดด้าม ี่สร้างแบรนด์ให้กับตัวเองว่า สื่อสารพุทธวจนะ แต่กลับหน้าด้านประพฤติตนตรงข้ามกับพุทธวจนะ แบบหน้าด้าน และท้าทายพระวินัยและศรัทธาญาติโยมต่อหน้าสาธารณชน พระวินับขุนฤทธิืไม่แคร์อยู่แล้ว แต่พุทธวจนะ ขุนฤทธิ์ หลับละเมิดเจตนารมณ์ของพุทธวจนะ โดยตรง