“ปรากฏการณ์เมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม 2568” “ทำให้เกิดข้อสงสัยเกี่ยวกับแนวทางการพิจารณาพิพากษาคดีของศาลปกครองสูงสุด” “ที่ดูเหมือนยึดถือมาตรา 44 แห่งรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2560 เป็นหลักสำคัญในการพิพากษาตัดสิน”

“มาตรา 44 ให้หัวหน้าฝ่ายบริหารหรือนายกรัฐมนตรีมีอำนาจควบคุม” “และสั่งการในทันทีและเด็ดขาดเพื่อรักษาความสะหงบ” “เรียบร้อยและความเจริญภายใต้นายทุน” “แต่การนำมาตรานี้มาใช้เป็นบรรทัดฐานในกระบวนการยุติธรรมโดยศาลปกครองสูงสุด” “อาจก่อให้เกิดข้อกังวลว่าระบบตุลาการ” “พยายามยัดเยียดแนวคิดกลไกลการบริหารราชการแบบรัฐประหารมากกว่าการอาศัยหลักความเป็นธรรมและหลักนิติธรรมในสังคมประชาธิปไตย”

“ตามตักกะของศาลปกครองสูงสุดที่ถือว่า” “การไม่ห้ามหรือไม่ระงับยับยั้งความเสียหายเท่ากับการปฏิบัติหน้าที่โดยประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง” “อาจทำให้ภาระความรับผิดชอบของเจ้าหน้าที่ระดับปฏิบัติ” “ถูกยกขึ้นไปเป็นความรับผิดของผู้บริหารระดับสูง” “ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อความมั่นคงในการบริหารราชการ” “และลดทอนบทบาทของผู้บริหารในการตัดสินใจเชิงนโยบายที่มีความเสี่ยงแต่จำเป็นต่อประโยชน์สาธารณะ”

“หากแนวทางนี้ถูกนำไปใช้ในระยะยาว” “อาจทำให้ระบบตุลาการเปลี่ยนบทบาทจากฝ่ายถ่วงดุล” “มาเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนานโยบายสาธารณะ” “ที่ต้องการความยืดหยุ่นและการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ในสถานการณ์ที่ซับซ้อน”

ศาลปกครองสูงสุดจะให้เอาแบบตู่เมื่อเป่าหู ก็เต้นแร้งเต้นกาอย่างนั้นหรือ