สถานการณ์น้ำ้ท่วมแม่ฮ่องสอน และเชียงใหม่ กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยยังไม่มีการถอดบทเรียนเชิงโครงสร้างให้เป็นมาตรฐาน: ทำให้เพชรบูรณ์ต้องประวบหายนะกว่าปกติ

1.ไม่มีการวางระบบเตือนภัยที่ยึดโยงข้อมูลพื้นที่จริง เช่น ระดับน้ำในลำน้ำป่าสักหรือสาขา → ไม่ได้ใช้ข้อมูลล่วงหน้าเตือนชัดเจน

2.ไม่มี zoning หรือจัดที่อยู่อาศัยใหม่ตามพื้นที่เสี่ยง เช่น ริมลำห้วย-ลำธารในพื้นที่ภูเขา จึงเกิดซ้ำเหมือนเชียงใหม่และแม่ฮ่องสอน

3.ภารกิจยังวนอยู่ที่ “รับเหตุ-ช่วยตอนเกิด” เช่น ประชุมในวันน้ำท่วม—ไม่ใช่การเตรียมพร้อมล่วงหน้า

4.ไม่มีแผนระบายน้ำร่วมกับกรมชลฯ แม้จะลดการระบายน้ำจากเขื่อนได้ แต่ในระดับจังหวัด/อำเภอยังไม่ได้ออกแบบพื้นที่รองรับน้ำอย่างมีประสิทธิภาพ

ต้องรีบยุบไปเป็นกองร้อยสาธารณภัยให้สมกับบทบาทหน้าที่ โดยเร็ว จะช่วยบรรเทาความเสียหายของชาติ