“สันติวิธีปกป้องชาติได้จริง… หรือแค่เป็น ‘คำสวยหรู’ ที่ทำให้อีกฝ่ายกล้าล้ำเส้น?”
ในโลกที่กฎหมายระหว่างประเทศทำงานช้า แต่กระสุนปืนใหญ่ทำงานเร็ว
การรักษาสันติภาพอย่างเดียวอาจถูกมองว่า “อ่อนแอ” ในสายตาคู่ขัดแย้ง
อธิปไตยไม่ใช่สิ่งที่ได้มาจากการขอร้อง แต่ได้มาจากการที่อีกฝ่ายรู้ว่า “ถ้าล้ำเส้น… ต้องจ่ายราคาที่แพงเกินไป”
“สันติภาพที่ไม่มี ‘อำนาจ’ คือความเปราะบาง”
เมื่อคำพูดใช้ไม่ได้ผล ความเด็ดขาดคือคำตอบเดียวที่เหลืออยู่?

