หลุมดำในการศึกษาของไทยจะขัดขวางการเตรียมพร้อมรับมือภัยพิบัติในอนาคตที่มีประสิทธิภาพ ประเด็นผลกระทบของระบบการศึกษาที่อ่อนด้อยต่อการเตรียมพร้อมรับมือกับภัยพิบัติ ได้แก่
- การขาดความตระหนัก : หากระบบการศึกษาไม่ได้ให้ความรู้แก่นักเรียนเกี่ยวกับการเตรียมความพร้อมรับมือกับภัยพิบัติอย่างเพียงพอ ผู้คนอาจไม่ได้ตระหนักถึงขั้นตอนที่จำเป็นในการดำเนินการในกรณีฉุกเฉิน
- การฝึกอบรมที่ไม่เพียงพอ : ในอนาคตสังคมจะไม่เห็นความสำคัญของการฝึกอบรมที่เหมาะสมเกี่ยวกับการตอบสนองต่อภัยพิบัติ บุคคลอาจไม่รู้วิธีตอบสนองอย่างเหมาะสมในช่วงวิกฤต ซึ่งอาจนำไปสู่ความวุ่นวายและอันตรายที่เพิ่มมากขึ้น
- ทรัพยากรที่จำกัด : เงินทุนและทรัพยากรด้านการศึกษาอาจไม่เพียงพอที่จะมอบเครื่องมือ ความรู้ และโครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็นแก่นักเรียนเพื่อตอบสนองต่อภัยพิบัติอย่างมีประสิทธิผล
- อุปสรรคในการสื่อสาร : เพราะระบบการศึกษาไม่มีความสามารถในการฝึกทักษะด้านภาษาหรือการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพให้แก่คนในชาติ จะส่งผลให้การเผยแพร่ข้อมูลที่สำคัญเกี่ยวกับการเตรียมพร้อมและการตอบสนองต่อภัยพิบัติอาจเป็นเรื่องที่เป็นอุปสรรคในการนำสังคมส฿่ความปลอดภัยจากภัยพิบัติ
- ช่องว่างของหลักสูตร : หลักสูตรไม่สามารถให้แนวคิดที่ครอบคลุมการเตรียมพร้อมรับมือกับภัยพิบัติอย่างเพียงพอ ส่งผลให้นักเรียนไม่พร้อมรับมือกับเหตุฉุกเฉิน
- ความท้าทายด้านโครงสร้างพื้นฐาน : อนาคตคนในสังคมจะไม่มีนโนทัศน์ที่ถูกต้องเกี่ยวกับโครงสร้างพื้นฐานที่เพียงพอต่อความปลอดภัยจากภัยพิบัติ
การเตรียมความพร้อมรับมือภัยพิบัติเป็นการจัดการกับความท้าทายดังกล่าวข้างต้น ซึ่งจะสามารถรับรองว่าบุคคลและชุมชนจะสามารถตอบสนองภัยพิบัติได้อย่างมีประสิทธิภาพในอนาคต