อุปสรรคต่อการพัฒนาประชาธิปไตยและความมั่นคงของประเทศ

1. ปัญหาการควบคุมกองทัพโดยพลเรือน รัฐบาลพลเรือนที่มาจากการเลือกตั้งยังไม่มีอำนาจเบ็ดเสร็จในการกำกับดูแลและสั่งการกองทัพได้อย่างสมบูรณ์ กองทัพยังคงมี “พื้นที่อำนาจ” หรือ “ดุลยพินิด” ที่เป็นอิสระ โดยเฉพาะในประเด็นด้านความมั่นคงและชายแดน ซึ่งมักอ้างอิงจากกฎหมายพิเศษ ทำให้การดำเนินนโยบายของรัฐบาลไร้เอกภาพ

2. ความเปราะบางของวุฒิภาวะทางการเมือง สังคมโดยรวมยังขาดวุฒิภาวะในการทำความเข้าใจประเด็นที่ซับซ้อน หรือไม่สามารถแยกแยะระหว่างการวิจารณ์เชิงสร้างสรรค์กับการโจมตีทางการเมือง ทำให้การเมืองไร้เสถียรภาพ, เกิดวิกฤตการณ์บ่อยครั้ง, นโยบายขาดความต่อเนื่อง, และทรัพยากรของชาติถูกใช้ไปกับการจัดการความขัดแย้งทางการเมืองภายในมากกว่าการพัฒนาประเทศ