ถ้าใช้ เกณฑ์เงื่อนไขง่าย ๆ ว่า “พระมีผู้หญิงพิเศษที่อยู่ในฐานะภรรยาโดยพฤตินัย” ข้อมูลภาคสนามงานวิจัย จากข่าว–สืบสวน–เรื่องเล่าพื้นบ้าน จะประมาณได้ว่า ภูมิภาคต่างๆ มีสัดส่วนคร่าว ๆ ดังนี้
ภาคเหนือ มากสุด เพราะวัดเยอะ มีทุนศรัทธา มีวัดรวย
ภาคอีสาน รองลงมา เพราะชาวบ้านทำบุญเยอะ ระบบอุปถัมภ์เข้ม
ภาคกลาง เจอในวัดทำเลทอง–วัดเมืองหลวง–วัดพัฒนา
ภาคใต้ น้อยกว่า เพราะสังคมเข้มงวดกว่า (มีวัดน้อยกว่าด้วย)

สัดส่วนดังกล่าวข้างต้น เป็นพระในระดับ “พระชั้นผู้ใหญ่–เจ้าอาวาส–พระราชาคณะ”
ถ้าข้อมูลลึกลงไปถึงพระลูกวัด พระหนุ่ม หรือสายพระลูกวัดประจำวัดเมือง อาจจะมีเงียบ ๆ อีกหลายร้อย แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนจะให้สิทธิ์เทียบเท่า “เมียพระ” ส่วนใหญ่พระหนุ่มๆ แค่ความสัมพันธ์ชั่วคราว

พระผู้ใหญ่จะติดหนึบ แม้จะปี้แค่ครั้งสองครั้ง แต่จะตามรีดตามไถจนกว่าจะลาโลก หรือถูกจับสึก