วิทยาการสาธารณภัย By ดร.วัฒกานต์ ลาภสาร

“พฤติกรรมคลั่งชาติ” “โดยเฉพาะเวลามีข้อพิพาทชายแดน หรือดราม่าธงชาติ–เพลงชาติ” “มักไม่ใช่ผลจากการคิดอย่างมีวิจารณญาณ” “แต่มักเกิดจากการตอบสนองอัตโนมัติ ที่ฝังรากลึกผ่านกระบวนการเลี้ยงดู” “ผ่านวัฒนธรรมอำนาจ” “ผ่านกระบวนการศึกษา ที่มีแกนกลางคือ” “ควบคุม” “เชื่อง” “เชื่อฟัง”

“ซึ่งเป็นระบบการศึกษาสำหรับฝึกสัตว์สังคม” “เป็นการฝึกมนุษย์ขั้นต้นที่เป็นสัตว์สังคมประเภทหนึ่ง” “แต่ไม่ใช่ฝึกมนุษย์ให้แซงรุ่นก่อนขึ้นไปอย่างรวดเร็ว”

จุดที่น่ากลัว: เมื่อระบบการศึกษาไทย “ฝึกเด็กเหมือนฝึกหมา”

“การฝึกสัตว์ เป็นการปลูกฝังพฤติกรรมที่มีเป้าหมายหลักคือ การควบคุม–ให้เชื่อง–ให้เชื่อฟัง”

“ความอำมะหิตของนักการศึกษาที่เป็นทาสของระบอบอำนาจนิยม คือ”

“กำหนดระบบการศึกษา โดยมีเป้าหมายหลักคือ” “สร้างคนให้มีพฤติกรรมสอดคล้องกับความสะดวกของระบบโครงสร้างอำนาจที่พวกเขากำหนด” เด็กต้องเรียนรู้ว่า “ทำตามแล้วปลอดภัย” เช่น ทำตามครูแล้วได้คะแนน ได้รับความรัก ได้รับการเอ็นดู

“กำหนดวิธีการปลูกฝังโดยใช้การวางเงื่อนไขแบบพฤติกรรมนิยม” “สอบได้คะแนนดี เกรดสูง เกียรติบัตร ทุนเรียนต่อ ทุกอย่างเป็น “ของล่อใจ” เพื่อให้เด็กยอมเดินตาม

“ถ้าไม่ทำตามเงื่อนไขก็จะด่า ประจาน ตัดคะแนน เรียกผู้ปกครอง” “หรือแม้แต่การทำให้รู้สึกผิดทางจิตใจ” “เมื่อทำซ้ำซ้ำ เด็กจะ ตอบสนองโดยอัตโนมัติ โดยไม่คิดเอง”

“การประเมินความสำเร็จของการปลูกฝัง” “วัดจากการสอบได้คะแนนไหม?” “ผ่านเกณฑ์ประเมินไหม?” “ทำข้อสอบกลางได้ไหม? “แต่สาระจริงคือ คุณจำได้ไหมในสิ่งที่เราบอกให้จำ?” “คุณตอบตามแบบที่เราคาดหวังได้ไหม? ” “คุณกลืนกรอบของเราลงไปได้หมดไหม โดยไม่สำลัก?”

Search

@msjo.net

Twitter

https://www.youtube.com/channel/UCWQvQCFFyHZtznjgmYvVbfw