แรงบันดาลใจในการสู้พิบัติภัยของคนในราชการส่วนภูมิภาคเทียบกับราชการส่วนท้องถิ่น
แรงบันดาลใจจะทำให้เรายังอยากก้าวเดินต่อไป ไม่ว่าจะต้องฝ่าฟันกับขวากหนามอุปสรรคอย่างไรก็ตาม แรงบันดาลใจ เป็นสิ่งสำคัญที่ผลักดันให้คนเรามีพลังลุกขึ้นมาทำมากขึ้นกว่าปกตินอกเหนือจากการถูกบังคับให้ทำตามอำนาจหน้าที่ ตารางท้ายนี้ เป็นการสำรวจภาวะแรงจูงใจของคนในราชการส่วนภูมิภาคกับคนในราชการส่วนท้องถิ่นเมื่อพิบัติภัยได้ผ่านพ้นไปแล้ว สำรวจจากพื้นที่ 3 จังหวัดที่ประสบภัยพิบัติอุทกภัย คืออุบลราชธานี ศรีสะเกษ และจังหวัดอำนาจเจริญ
ตารางเปรียบเทียบประเด็นแรงบันดาลของเจ้าหน้าที่รัฐของราชการส่วนภูมิภาคกับราชการส่วนท้องถิ่น
ประเด็น |
ราชการส่วนภูมิภาค |
ค่าเฉลี่ย |
ราชการส่วนท้องถิ่น |
ค่าเฉลี่ย |
|
ภาวะหลังจากช่วยกันคิด ช่วยกันสู้พิบัติภัย | เมื่อพิบัติภัยหายไป ความคิด ภาระก็หายไปตามพิบัติภัย อาจย้ายไปพื้นที่อื่น/เกษียณ |
4.8 |
เมื่อพิบัติภัยหายไปยังอยู่ในพื้นที่ อยู่กับประวัติศาสตร์จากพิบัติภัย จึงมีความคิดคำนึงอยู่บ้าง |
4.9 |
|
มุมมองในการแก้ไขปัญหา | นิยมการจัดการแบบอุตสาหกรรมภายใต้ระเบียบราชการ มุ่งมั่นต้องการกำจัดพิบัติภัยให้ไปเป็นอย่างราบรื่น และโดยเร็ว |
4.9 |
นิยมการจัดการแบบนักการตลาด เพราะเจ้าของตลาดอยากได้รับความนิยมชื่นชอบ |
4.8 |
|
มุมมองการบูรณาการ | ให้ความสำคัญในระดับบนไล่ลงมาสู่เบื้องล่าง |
4.9 |
ให้ความสำคัญจากเบื้องล่างขึ้นไปหาส่วนบน |
4.8 |
|
การสถาปนาวิกฤตน้ำปากไหลหลาก | จะพร่ำสร้างน้ำปากให้รู้รักสามัคคี ช่วยมีจิตอาสาบริจาคให้กำลังใจกัน |
4.3 |
การสถาปนาน้ำปากเพื่อสร้างโครงการในฝันของตนที่จะดับพิบัติภัยในอนาคต |
4.6 |
|
จากการศึกษา ทำให้มั่นใจได้ว่าราชการส่วนภูมิภาคมิได้มีคุณค่ามากพอที่จะให้คงอยู่ มาสร้างลัทธิอาณานิคมความปลอดภัยในพื้นที่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น