วิทยาการสาธารณภัย By ดร.วัฒกานต์ ลาภสาร

แรงบันดาลใจในการสู้พิบัติภัยของคนในราชการส่วนภูมิภาคเทียบกับราชการส่วนท้องถิ่น

แรงบันดาลใจจะทำให้เรายังอยากก้าวเดินต่อไป ไม่ว่าจะต้องฝ่าฟันกับขวากหนามอุปสรรคอย่างไรก็ตาม แรงบันดาลใจ เป็นสิ่งสำคัญที่ผลักดันให้คนเรามีพลังลุกขึ้นมาทำมากขึ้นกว่าปกตินอกเหนือจากการถูกบังคับให้ทำตามอำนาจหน้าที่ ตารางท้ายนี้ เป็นการสำรวจภาวะแรงจูงใจของคนในราชการส่วนภูมิภาคกับคนในราชการส่วนท้องถิ่นเมื่อพิบัติภัยได้ผ่านพ้นไปแล้ว  สำรวจจากพื้นที่ 3 จังหวัดที่ประสบภัยพิบัติอุทกภัย คืออุบลราชธานี  ศรีสะเกษ และจังหวัดอำนาจเจริญ

ตารางเปรียบเทียบประเด็นแรงบันดาลของเจ้าหน้าที่รัฐของราชการส่วนภูมิภาคกับราชการส่วนท้องถิ่น

ประเด็น

ราชการส่วนภูมิภาค

ค่าเฉลี่ย

ราชการส่วนท้องถิ่น

ค่าเฉลี่ย

ภาวะหลังจากช่วยกันคิด ช่วยกันสู้พิบัติภัย เมื่อพิบัติภัยหายไป ความคิด ภาระก็หายไปตามพิบัติภัย อาจย้ายไปพื้นที่อื่น/เกษียณ

4.8

เมื่อพิบัติภัยหายไปยังอยู่ในพื้นที่ อยู่กับประวัติศาสตร์จากพิบัติภัย จึงมีความคิดคำนึงอยู่บ้าง

4.9

มุมมองในการแก้ไขปัญหา นิยมการจัดการแบบอุตสาหกรรมภายใต้ระเบียบราชการ มุ่งมั่นต้องการกำจัดพิบัติภัยให้ไปเป็นอย่างราบรื่น และโดยเร็ว

4.9

นิยมการจัดการแบบนักการตลาด เพราะเจ้าของตลาดอยากได้รับความนิยมชื่นชอบ

4.8

มุมมองการบูรณาการ ให้ความสำคัญในระดับบนไล่ลงมาสู่เบื้องล่าง

4.9

ให้ความสำคัญจากเบื้องล่างขึ้นไปหาส่วนบน

4.8

การสถาปนาวิกฤตน้ำปากไหลหลาก จะพร่ำสร้างน้ำปากให้รู้รักสามัคคี ช่วยมีจิตอาสาบริจาคให้กำลังใจกัน

4.3

การสถาปนาน้ำปากเพื่อสร้างโครงการในฝันของตนที่จะดับพิบัติภัยในอนาคต

4.6

จากการศึกษา ทำให้มั่นใจได้ว่าราชการส่วนภูมิภาคมิได้มีคุณค่ามากพอที่จะให้คงอยู่ มาสร้างลัทธิอาณานิคมความปลอดภัยในพื้นที่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น