ชายแดนไทย–กัมพูชา
เป็น “โรงละครทางอำนาจ” ที่บทถูกเขียนไว้แล้ว
ผู้คนที่เจ็บปวด เป็นตัวประกอบ
ผู้นำที่ได้เสียงเชียร์ เป็นพระเอกชั่วคราว
ส่วนปัญหาจริง เป็นถูกเก็บไว้เล่นฤดูกาลหน้า
ตราบใดที่ “ความเป็นชาติ” ถูกใช้เป็นสินค้า
และ “คนชายแดน” ถูกใช้เป็นกำแพงเลือด
บทละครนี้จะไม่มีวันจบ
เพราะ มันทำเงินและทำคะแนนได้เสมอ

