ในพระสูตรไม่พบถ้อยคำตรง ๆ ที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า “ถูกแทงด้วยหอกสามร้อยเล่ม” หรือ “ทุกข์ในนรกเท่ากับภูเขาหินทั้งลูก”

ในพระสูตร พระพุทธเจ้าตรัส ไม่เคยตรัสว่า เอาความรู้สึกเจ็บปวดของมนุษย์ไปเปรียบกับสัตว์นรก ซึ่งมันรับรู้ต่างกัน เปรียบเทียบกันไม่ได้ พระพุทธเจ้าไม่เคยตรัสเปรียบเทียบเลยซักครั้ง
มนุษย์มีระบบประสาท–สมองรับความเจ็บปวดจำกัดแค่แบบหนึ่ง สัตว์นรก (ตามพุทธพจน์) ถูกบรรยายว่าเป็น “วิบากกรรม” ที่ปรากฏเป็นการเสวยทุกข์ ไม่ได้อิงระบบประสาทแบบมนุษย์ ดังนั้น การเปรียบว่า “ถูกหอกแทง 300 เล่ม” เท่ากับ “ทุกข์นรก” จึงเป็นการเอาสองระบบการรับรู้ที่ต่างกันมาเทียบ ซึ่งไม่สมเหตุสมผล

อรรถกถาจารย์ต้องการให้ชาวบ้านในยุคหลัง เห็นภาพแรง ๆ เพื่อย้ำให้เว้นบาป แต่พอเอามาอ้างว่าเป็น “คำตรงของพระพุทธเจ้า” ก็ทำให้เกิด ตรรกะวิบัติ เหมือนใส่คำโอเวอร์เข้าไปแทนหลักการ การใช้เปรียบกับ ภูเขาหิน หรือ หอกสามร้อยเล่ม จึงเป็น ภาษาธรรมเทศนาเชิงขยายความ ไม่ใช่คำตรงจากพระโอษฐ์

ข้อความว่า “ถูกแทงด้วยหอกสามร้อยเล่ม” หรือ “ทุกข์ในนรกเท่ากับภูเขาหินทั้งลูก” → ไม่ใช่พุทธวจนะตรง ๆ แต่เป็น ถ้อยคำในอรรถกถา/ชาดก ใช้เพื่อเน้นย้ำความรุนแรงของนรก พุทธวจนะที่แท้ในพระสูตร → จะเล่าเพียงว่า สัตว์นรกต้องถูกไฟเผา ถูกทรมานตามกรรม โดยไม่ใช้การเปรียบเทียบโอเวอร์เกินจริงแบบนี้