ในยามที่ประสบภัยพิบัติ  ในอดีตจะเกิดภาวะที่เรียกว่า “ข้าวยากหมากแพง”

1.ในอดีต

การพึ่งพาอยู่ในวงครอบครัว เครือญาติ หรือในชุมชน  ที่สภาวการณ์จะขึ้นกับปรอมาณผลผลิตของครอบครัว เครือญาติ และชุมชนที่จะสามารถหยิบยืมช่วยเหลือกันในยามประสบภัยพิบัติ

2.ในปัจจุบัน

การพึ่งพาขึ้นกับระบบเศรษฐกิจ  ใครมีฐานะทางเศรษฐกิจที่ดีก็จะไม่เดือดร้อน  ใครยากจน  ขาดโอกาสในหลายๆ ด้านก็จะทุกข์ยากเดือดร้อน  จึงจำเป็นที่ภาครัฐจะต้องมีระบบการช่วยเหลือให้ครอบคลุม  ไม่เพียงแต่่ปัจจัยสี่ในระยะสั้น  ยังต้องมีความจำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือในระยะยาว ไม่ว่าจะเป็นการอยู่ในระบบเศรษฐกิจให้ได้โดยเป็นธรรม  มีความมั่นคงในชีวิตและทรัพย์สินในระยะยาว  มีคุณภาพชีวิตที่ไม่เหลื่อมล้ำ