เจ้าหน้าที่รัฐเป็นหมากในกระดานจริง แต่ประชาชนไม่ได้เป็นตัวประกัน แต่เป็นพลเมืองแบบผู้ชม ซึ่งแม้จะไม่ใช่คนไม่รักประเทศ แต่เป็นเพียงผู้เฝ้ามองเหตุการณ์ทางการเมืองอย่างนิ่งเฉย” “ไม่ลงมือเปลี่ยนแปลงอะไรทั้งสิ้น” และคดีฮั้ว สว. สร้างบรรทัดฐานใหม่ที่อันตรายให้กับสังคมไทย สามประการ ได้แก่

บรรทัดฐานที่หนึ่ง “ใครมีอำนาจมากก็เขียนกติกาให้ตนเองได้เปรียบ” “ซึ่งคือการล้มล้างกฎหมายจากภายใน”

บรรทัดฐานที่สอง “รากวัฒนธรรมสังคมไทยจะมีแนวคิด” “การเมืองไม่ใช่หน้าที่ของฉัน” ประชาชนจะไม่เห็นประโยชน์ของการมีส่วนร่วมใด ๆ เป็นการบั่นทอนแนวคิดประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม

บรรทัดฐานที่สาม “ระบบตัวแทนทางการเมืองอ่อนแอ” “จะทำให้คนจำนวนน้อยครอบงำอำนาจของคนทั้งประเทศ” “ทำให้การจัดสรรงบประมาณ” “การตั้งคณะกรรมการตรวจสอบ” “และการออกกฎหมาย กลายเป็นกิจกรรมของกลุ่มอำนาจ” “มากกว่าผลประโยชน์สาธารณะ”

“สุดท้าย ถ้าเรื่องนี้จบไม่โปร่งใส” “ประชาชนจะยอมรับความอยุติธรรมเป็นเรื่องธรรมดา” “และไม่คิดจะลุกขึ้นสู้”