ควรใช้วิสัยนักรัฐศาสตร์ นักรัฐประศาสศาสตร์ โดยมุ่งมั่นใช้ข้อมูลเพื่อกดดันเชิงนโยบาย สร้างการมีส่วนร่วมของประชาชนในการตัดสินใจ หลีกเลี่ยงวาทกรรมรุนแรงที่แบ่งแยกสังคม “การเมืองที่ดีไม่จำเป็นต้องให้ใครเสียสละร่างกาย… แต่ต้องเสียสละเวลามารับฟังและแก้ไข” การใช้วิสัยนักเลงคุมบ่อนการเมืองในลักษณะนี้ ผู้นำที่ดีไม่จำเป็นต้อง ประสบเหตุการณ์เดียวกันทุกอย่าง ถึงจะเข้าใจประชาชน แค่ต้องมีทักษะการฟัง มีข้อมูลที่ถูกต้อง และมีเจตนาที่จะแก้ไข ก็เพียงพอแล้วเพราะอยู่ในสถานะผู้นำ ธนพร อาจเข้าใจในบทบาทหน้าที่ของแต่ละฝ่าย ว่ารองนายกฯ หรือนักการเมือง มีหน้าที่ในการตัดสินใจเชิงนโยบายและการเจรจาทางการทูต ซึ่งเป็นคนละบทบาทกับทหารในแนวหน้า แต่ด้วยสันดาน จึงพูดสร้างกระแสความเกลียดชัง และทำให้ประชาชนเข้าใจผิดว่าผู้นำทางการเมืองไม่มีความรู้สึกร่วมกับประชาชนและทหาร ซึ่งเป็นสิ่งที่เป็นอันตรายต่อความปรองดองในสังคมอย่างมาก