เปรียบเทียบชาตินิยมในสถานการณ์การปะทะทางทหารไทยกัมพูชา ที่ทำงานเหมือน “ม่านควัน” ที่บังสายตาไม่ให้ประชาชนเห็นว่าการปะทะอาจเป็นเพียงฉากหนึ่งในละครที่ผู้มีอำนาจกำกับ เพื่อให้ตนเองได้สถานะและผลประโยชน์ มากกว่าการปกป้องสิทธิและสวัสดิการของคนทั่วไป

ชาตินิยมในไทย ประชาชนเป็น “ผู้ถูกระดม” ไม่ใช่ “ผู้ตัดสินใจ” เสียงวิจารณ์เชิงเหตุผลจะถูกตีตราได้ง่ายว่า “ไม่รักชาติ” เราแทบไม่เห็นการใช้เหตุผลสาธารณะ เช่น ความโปร่งใสของข้อมูล การวิเคราะห์ทางเลือกเชิงยุทธศาสตร์ หรือการเปิดให้ประชาชนร่วมตัดสินใจ สิ่งที่เห็นชัดกลับเป็นการแข่งกันแสดงความแข็งกร้าว เพื่อยืนยันความชอบธรรมของผู้มีอำนาจภายในประเทศ

ชาตินิยมในกัมพูชา สร้างคะแนนนิยมให้ผู้นำ ใช้เป็นเครื่องต่อรองทางการเมืองภายใน มากกว่าการแก้ปัญหาชายแดนอย่างยั่งยืน