ปี ๒๕๕๖เป็นปีที่ ๒ แล้วที่ประเทศไทยได้เริ่มดำเนินงานทศวรรษแห่งความปลอดภัยทางถนน(๒๕๕๔-๒๕๖๓) ที่ประกอบด้วย ๕ ยุทธศาสตร์ คือ
๑.การจัดการ
๒.ถนนปลอดภัย
๓.ยานพาหนะปลอดภัย
๔.ผู้ใช้รถใช้ถนนปลอดภัย
๕.การจัดการหลังเกิดเหตุ
ซึ่งเมื่อดูแผนงานที่ดำเนินการให้ยุทธศาสตร์ให้บรรลุผลแล้ว คาดการณ์ได้เลยเมื่อสิ้นปี ๒๕๖๓ เราจะล้มเหลว ถ้ากิจกรรมตามแผนงานไม่มีเป้าประสงค์ ตัวชี้วัดที่ชัดเจน
แผนงานหลักที่จะดำเนินการให้เป็นไปตามยุทธศาสตร์ ประกอบด้วย ๔ แผนงานหลัก คือ
๑.การพัฒนาระบบข้อมูล การติดตามประเมินผล
๒.การพัฒนากฏหมายและการบังคับใช้กฏหมาย
๓.การพัฒนาระบบและวัฒนธรรมความปลอดภัย
๔.ระบบสนับสนุนการทำงานตามเป้าหมาย
เมื่อสิ้นทศวรรษเราก็จะติดอยู่แค่ แผนงานที่ ๑ และแผนงานหลักที่ ๔ ตวเลขผู้เสียชีวิตในทศวรรษความปลอดภัยทางถนนลดลงแค่ ๓ เปอร์เซ็นต์
ติดอยู่กับตัวเลขข้อมูลที่เกิดจากแอลกอฮอล์ อัตราการสวมหมวกนิรภัย การคาดเข็มขัดนิรภัย ข้อมูลความเร็วเฉลี่ยบนถนน บนพื้นฐานสังคมไทยที่ยึดรูปแบบแต่ไร้เนื้อหาสาระ ตัวชี้วัดหนึ่งที่เราจะไม่ไปถึงไหน คือข้อมูลการสอบสวนอุบัติเหตุเชิงลึก ๒ ปีที่ผ่านมายังไม่ไปถึงไหนกันเลย
การบังคับใช้กฏหมาย เมื่อสิ้นทศวรรษความปลอดภัยทางถนน เราก็จะติดอยู่แค่การตั้งด่านตรวจบังคับใช้กฏหมาย ยังก้าวไปไม่ถึงการนำเทคโนโลยีมาใช้บังคับใช้กฏหมาย ถึงมีก็จะเป็นดัมมี่แค่นั้น กฏหมายด้านความปลอดภัยยานพาหนะ ความแข็งแรงปลอดภัยของรถ ของที่นั่งภายในรถโดยสาร ระบบสัมปทานที่ให้ความสำคัญกับระบบความปลอดภัย พื้นที่ความศักดิ์สิทธิ์หรือการบังคับใช้กฏหมายก็จะมีเพียงถนนสายหลัก ในเทศบาลเมือง/ตำบล เมื่อสิ้นทศวรรษการขาดการบังคับใช้กฏหมาย
การพัฒนาระบบและวัฒนธรรมความปลอดภัย การปรับปรุงความปลอดภัยทางถนน จุดเสี่ยง จุดอันตราย เส้นทางที่ไม่ได้มาตรฐานจะก่อให้เกิดอุัติเหตุมากขึ้น เนื่องจากความเคยชินจากการปรับปรุงเส้นทางให้สะดวกสบายมีมาตรฐานบางส่วน บางส่วนก็เป็นปัญหาที่จะไม่ได้รับการแก้ไขปรับปรุง คล้ายๆมี ๒ มาตรฐานบนเส้นทางคมนาคมในประเทศไทย และจะปรับตัวไม่ทันใการเกวดินทาง ขับมาทางมารฐน ต่อมาเป็นทางไม่มาณฐาน นใช้รถใช้ถนนจะไม่รู้ว่าเส้นทางมาตรฐานเป็นเส้น
การรณงค์เพื่อสร้างความตระหนัก การให้ความรู้ความเข้าใจ การปลูกฝังทัศนคติที่ถูกต้อง การมีสำนึกรับผิดชอบต่อสังคม ก็จะมีการร่วมมือของส่วนราชการที่เกี่ยวข้องแบบต่างคนต่างทำ กิจกรรมก็ต่างคนต่างทำนั่นแหละถูกต้องแล้ว แต่การกำหนดเป้าหมายวัตถุประสงค์ สัมฤทธิ์ผลของโครงการจะซำ้ไปซ้ำมา อ้างอิงเอาผลงานกิจกรรมของแต่ละส่วนมาแปะมาติดบ้าง
ระบบสนับสนุนการทำงานตามเป้าหมาย เมื่อสิ้นทศวรรษก็จะสมรรถนะการทำงานของส่วนราชการที่เกี่ยวข้องบนพื้นฐานวัฒนธรรมการทำงานและความรู้ ทัศนคติ รูปแบบการประเมินดั้งเดิม ยังไปไม่ถึงกลไกการศึกษาวิจัยถึงปัญหาเชิงโครงสร้าง การศึกษาและทำความเข้าใจเกี่ยวกับสาเหตุการเกิดอุบัติและสาเหตุความรุนแรงเชิงลึก การแสวงหามาตรการใหม่เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงาน การจัดทำข้อเสนอแนะเชิงนโยบาย
ที่กล่าวมาเป็นการดำเนินการในจังหวัดมหาสารคามเท่านั้น พื้นที่อาจจะไปถึงดวงดาวก็ได้นะครับ โลกทรรศน์ที่ใช้ประกอบการเขียนมองเฉพาะในจังหวัดมหาสารคาม
