วิทยาการสาธารณภัย By ดร.วัฒกานต์ ลาภสาร

การเรียนรู้ร่วมกัน.ในการจัดการภัยพิบัติ เป็นการเรียนรู้ร่วมกันของกลุ่มบุคคลที่ไม่ใช่การสะสมข้อมูล.. แต่เป็นการพัฒนาภูมิปัญญาเชิงปฏิบัติที่เกิดจากการร่วมกันแก้ไขปัญหา

ทั้งนี้ เพราะการเรียนรู้ร่วมกันทำให้เกิดปัญญา มองเห็นลู่ทางใหม่ การดำเนินงานที่ล้มเหลวในบางครั้งถือเป็นประสบการณ์หรือบทเรียนให้แสวงหาหนทางใหม่ ที่ควรทำต่อไป การเรียนรู้ร่วมกัน จึงก่อให้เกิดอานิสงค์หลายประการ อาทิ เรียนรู้ที่จะรู้จักผู้อื่น ซึ่งเป็นเงื่อนไขจำเป็นสำหรับการร่วมมือจากการศึกษาขององค์กรพับลิค อเจ็นดา ชี้ให้เห็นว่า บุคคลจำนวนครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วมประชุมเพื่อการไตร่ตรองร่วมกันมีการปรับเปลี่ยนความคิดของตนเอง คนส่วนใหญ่ยอมรับว่าได้ทบทวนความคิดของตนเองใหม่

แม้ในที่สุดบางคนจะยืนยันความคิดเดิม แต่จำนวน 75 เปอร์เซ็นต์ กล่าวว่า พวกเขาได้เผชิญกับมุมมองที่แตกต่าง. ซึ่งเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ แม้ไม่เห็นด้วย

การปรับเปลี่ยนทัศนะ เช่นนี้ ทำให้ผู้เข้าประชุมมองเห็นหนทางการทำงานร่วมกันได้ สิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้น ถ้ามี.การโต้แย้งในประเด็นต่างๆ .ด้วยจุดยืนทางความคิดที่ต่างขั้วกัน และเมื่อเผชิญกับการตัดสินใจในปัญหาที่ซับซ้อน พวกเขาจะพยายามขยายขอบเขตความสนใจและค้นหาจุดเชื่อมโยงกันของทุกฝ่าย สำรวจประเด็นที่ห่วงใยกันหรือขยายขอบเขตผลประโยชน์ให้กว้างขึ้น

xxxxxxxxxxxxxx