ทุกวันนี้เราใช้ชีวิตกันอย่างไร  อยู่ในกรอบความคิดและความเชื่อของสังคม ของศาสนา ของกลุ่ม และของคนอื่นๆที่มีอิทธิพล ซึ่งไม่ใช่ตัวเราเองใช่หรือเปล่าครับ

เราเคยสงสัยไหมว่า  บางสิ่งบางอย่างที่เราทำอยู่ หรือถูกสอนให้เชื่อ  ให้คิดแบบนั้นมันถูกต้องหรือไม่  มันใช่สำหรับเราหรือเปล่า

ในมุมมองนักจัดการภัยพิบัติ  คิดว่าที่พวกเราทำไปนั้น  ต้องใช่สำหรับทุกคนอยู่แล้ว   แต่จงรู้ไว้ว่า ในสภาพความเป็นจริงในปัจจุบัน  มันเป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อตัวเราเองในอนาคต

ถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องฝืนใจทำหรือเชื่อในสิ่งที่คนอื่นๆบอกว่าดีและควรทำ เพื่อให้เราเป็นคนที่ยอมรับความจริงด้านอื่นๆบ้าง  แน่นอนว่ามันไม่ง่ายนัก

เราพากันลดศักยภาพที่จะคิด  ที่จะทำ  ที่จะมีประสบการณ์ด้วยตัวเราเอง  ในมุมมองการจัดการภัยพิบัติคุณไม่มีสมรรถนะ   คุณมีความเสี่ยง  คุณมันเห็นแก่ตัว

การจัดการภัยพิบัติ  จะประสบลสำเร็จ  ตัวเราและชุมชน  ต้องตั้งคำถาม  ฉุกคิด   และมองในมุมที่เราไม่เคยมองดูบ้าง   หรือไม่ได้มองอย่างลึกซึ้งถึงความจริง

เมื่อคุณได้มองเห็นและมีประสบการณ์จริงด้วยตัวเองแล้ว  แน่นอนว่า “ความเข้าใจ” ก็จะเกิดกับตัวท่าน

ความเข้าใจเป็นประสบการณ์เฉพาะที่เกิดกับตัวท่าน  กับปัจเจกบุคคล  มิใช่เกิดจากการเรียนการสอน  การอบรม หรือได้ยินได้ฟังมาจากใคร ทั้งนั้น

00000000000000000000000000