วิทยาการสาธารณภัย By ดร.วัฒกานต์ ลาภสาร

ชุมชนแห่งการเรียนรู้ ไม่ใช่ศูนย์การเรียนรู้ แต่เป็นส่วนหนึ่งของชุมชน คนในชุมชนหมู่บ้านหรือองค์กรต่างๆ มาเรียนรู้ร่วมกัน  อันเป็นชุมชนต้นแบบหนึ่งของชุมชนสู้ัภัยพิบัติ

ชุมชนแห่งการเรียนรู้จะเริ่มจากการคิด. 4 รูปแบบ. คือ

1.คิดในสิ่งที่จะรู้

2.รู้ตัวเอง ชุมชนหมู่บ้าน

3. รู้ในสิ่งที่จะทำ ท่านรักที่จะทำ รักจะ……..เปลี่ยนแปลง”ทบทวนสิ่งที่ทำตลอดได้เห็นอะไรที่เป็นชิ้นเป็นอัน ที่สามารถตอบโจทย์ที่คิดที่ทำ ค้นหารูปแบบใหม่ สังคมไม่หยุดนิ่ง ขับเคลื่อนแบบไหน

4.คิดรูปแบบใหม่ ชุมชนแห่งการเรียนรู้ต้องนำไปสู่การเรียนรู้เป็นขบวนและมีกระบวนการเชื่อมโยงคน/ข้อมูลความรู้ที่อยู่ในชุมชนมาสู่เวทีพูดคุยอย่างต่อเนื่องและเกิด การยกระดับชุมชน/หมู่บ้านเป็นแหล่งเรียนรู้สู่การแก้ปัญหาได้เป็นรูปธรรม

ชุมชนแห่งการเรียนรู้ เรียนรู้ใน 2. รูปแบบ (ประเวศ วะสี. 2548) คือ

1. เรียนรู้ชุมชนหมู่บ้าน รายได้ของคนในชุมชนหมู่บ้านมาจากไหน รายจ่ายของคนในชุมชนหมู่บ้าน มีเรื่องอะไร ทรัพยากรในชุมชนหมู่บ้าน ภูมิปัญญาของคนในชุมชนหมู่บ้าน ความดีความงาม จุดเด่นของชุมชนหมูบ้าน ความหลากหลายของคนในชุมชน.หมู่บ้าน ปัญหาของชุมชนหมู่บ้าน การวางแผนพัฒนาชุมชนหมู่บ้านร่วมกัน มีการประชุมกัน..อย่างต่อเนื่อง และการประชุมพูดคุยจะใช้ข้อมูลในการประชุมเป็นหลัก ไม่ใช้ความรู้สึก

2. เรียนรู้โลกภายนอก ชุมชนแห่งการเรียนรู้จะต้องไม่หยุดนิ่ง เรียนรู้ผลที่กระทบจากภายนอก ไม่ชื่นชมกับสิ่งที่เกิดขึ้นปัจจุบัน เรียนรู้การเปลี่ยนแปลงทางการเมือง การเปลี่ยนแปลงของต่างประเทศ การเปลี่ยนแปลงรายได้ของประเทศการเปลี่ยนแปลงทางสังคม การเปลี่ยนแรงงานที่ถูกเลิกจ้าง การเปลี่ยนแปลงของสินค้าประจำวัน การเปลี่ยนแปลงสินค้าส่งออก การเปลี่ยนแปลงเรื่องราคาน้ำมัน พร้อมที่จะตั้งรับ..อย่างมีเหตุและผล ถ้าชุมชนหยุดนิ่งก็เป็นชุมชนที่ตายแล้ว การพัฒนาจากรุ่นสู่รุ่น ความสำคัญอยู่ที่ตัวท่านครอบครัวและชุมชน