เมื่อประสบปัญหาภัยพิบัติ  หลายๆ คนจะกลายเป็นซอมบี้ (Zombie) ที่จะสูญเสียความเป็นมนุษย์ สูญเสียจิตวิญญาณและอิสระ ลดทอนตัวเองให้กลายเป็นเพียงร่างที่ไร้วิญญาณ .จะแตกต่างจากซอมบี้ก็ตรงที่พวกเขายังมีแรงปรารถนาและความมุ่งมั่นที่จะต่อสู้เพื่อให้ชีวิตอยู่รอด สิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นกับซอมบี้.

การบงการซอมบี้นั้นจะเป็นหน้าที่ของหมอผี ดังนั้น เมื่อกล่าวถึงซอมบี้ในลัทธิอาณานิคมความปลอดภัย หมอผีก็คือรัฐราชการปรสิต(รัฐราชการรวมศูนย์) ที่สามารถควบคุมทัศนคติความเชื่อของผู้ประสบภัยให้เชื่อตามสิ่งที่รับราชการต้องการ โดยเฉพาะนอกเวลาการเกิดภัยพิบัติ

ซอมบี้กับลัทธิอาณานิคมความปลอดภัย

จินตนาการทางสังคมเมื่อเปรียบเทียบผู้ประสบสาธารณภัยกับซอมบี้ จะเห็นการดำรงอยู่ภายใต้ระบบการแสวงหาประโยชน์ทางการเมือง และทางเศรษฐกิจ โดยรัฐราชการต้องการได้ผู้ประสบภัยที่ไร้วิญญาณการรับรู้มาสนองภารกิจอำนาจหน้าที่ของตน แต่ก็เฉพาะการช่วยเหลือบรรเทาทุกข์  อนาคตความปลอดภัยอย่างยั่งยืนปล่อยให้เป็นไปตามบุญตามกรรม  แต่ห้ามนะครับหน่วยงานในรัฐราชการด้วยกัน เช่น องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นระดับต่างๆ  ห้ามเผยอมีความฝันที่จะสร้างความยั่งยืน

ความมุ่งหวังของอนุรักษ์นิยม คือ “ได้รับสิทธิตามรัฐธรรมนูญ  แต่ก็ไร้ซึ่งเสรีภาพ”  ได้รับการช่วยเหลือได้รับสิ่งของการรักษาข้าวปลาอาหาร แต่จะไม่เคยได้ลิ้มรสการร่วมสร้างแนวทางความปลอดภัยอย่างยั่งยืน หรือได้สัมผัสแนวทางสร้างความปลอดภัยที่ยั่งยืนจากรัฐราชการปรสิต มีแต่วาทกรรมที่ผลิตซ้ำความสูญเสียความเสียหาย ที่พวกตนจะต้องได้รับอนุญาตให้ดึงทรัพยากรของส่วนรวมมากองไว้ให้พวกตนได้พร้อมใช้งานอย่างมีประสิทธิภาพ  ซึ่งหากประเทศไม่อยู่ใต้รัฐราชการรวมศูนย์  องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นแต่ละแห่งอาจได้ปลดปล่อยศักยภาพและร่วมกันสถาปนาเสรีภาพร่วมกับประชาชนในพื้นที่ได้ (ยุบเลิกราชการส่วนภูมิภาค)

ถ้าจะกล่าวว่าเป็นการค้าทาสยุคใหม่ก็น่าจะเทียบเคียงได้  เพราะรัฐราชการรวมศูนย์ได้เข้ามาสร้างอาณานิคมความปลอดภัย เพื่อตอบสนองผลประโยชน์ทางการเมืองของตนเองเป็นส่วนใหญ่ (ไร้ความรับผิดชอบต่อประชาชนอย่างฉ้อฉล)

—————xxxxxxxxxxxxx—————-