ด้วยตามความในมาตรา 7 แห่งพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม บัญญัติว่าในกระบวนการเรียนรู้ต้องมุ่งปลูกฝังจิตสำนึกที่ถูกต้องให้เกิดความรัก เสียสละ ภาคภูมิใจต่อชาติศาสนา ต่างจากนานาอารยชนที่เจริญแล้วทั้งหลายที่มุ่งปลูกฝังทักษะการเรียนรู้ที่หลากหลายตามความต้องการของปัจเจกบุคคล เรียนรู้ตามสิ่งที่สนใจและประสิทธิภาพของนักเรียนแต่ละคน
การเรียนรู้ดังกล่าวข้างต้น เป็นการควบคุมของรัฐพันลึก ซึ่งกำหนดให้มีกรอบการบริหารของรัฐที่มีความลึกลับและควบคุมการดำเนินการของสถาบันและองค์กรต่างๆ ส่งผลให้ประชาชนมีคุณภาพชีวิตที่ต่ำกว่าที่ควรจะเป็น เกิดผลกระทบต่อเศรษฐกิจและสังคมอย่างมาก
รัฐที่มีกรอบการบริหารที่มีความลึกลับอาจส่งผลให้มีการลดลงของความโปร่งใสในการดำเนินการของรัฐบาล และส่งผลให้มีการละเว้นการดำเนินการที่มีคุณค่าสำหรับประชาชน เช่น การลดงบประมาณการศึกษาหรือการปรับปรุงระบบสาธารณสุข
นอกจากนี้ กรอบการบริหารของรัฐที่มีความลึกลับ ส่งผลให้มีการลดลงของเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นและการแก้ไขปัญหาของประชาชน การยับยั้งการแสดงความคิดเห็นของประชาชน ทำให้มีการละเมิดสิทธิและเสรีภาพของประชาชน ไม่แยแสให้เกิดการมีส่วนร่วมและการมีส่วนสัมพันธ์กับการตัดสินใจของรัฐบาล
สภาพสังคมตามที่กล่าว เมื่อเกิดสาธารณภัยขึ้นก็จะปรากฏสภาพดักดานของเจ้าหน้าที่ภาครัฐ และผู้ประสบภัยพิบัติ
1.เมื่อเกิดภัยพิบัติขึ้น สภาพดักดานของเจ้าหน้าที่ภาครัฐก็จะปรากฏ โดยแทนที่จะเป็นตัวกลางระหว่างรัฐบาลกับประชาชนผู้ประสบภัย ก็จะแสดงศักดาว่า “มึงรู้ไหมพ่อกูคือใคร” มองผู้ประสบภัยเป็นเพียงเครื่องมือเซ่นไหว้เจ้านาย
2.ผู้ประสบภัยก็จะแสดงความดักดานออกมา โดยขาดเซลสมองในการไตร่ตรองพิจารณาการดำเนินการของเจ้าหน้าที่ ขาดการประเมินผลของการจัดการภัยพิบัติ เจ้าหน้าที่ภาครัฐได้ให้บริการช่วยเหลือตามความเหมาะสมและตามหลักการของการบริหารจัดการภัยพิบัติหรือไม่ เมื่อได้แบมือก็ “สาธุ สาธุ เจริญๆๆ ได้แดกได้อิ่มหมีพีมันต่อไปเถอะเจ้าประคูณ”