ความหายนะที่ทุกคนมีโอกาสจะประสบ ไม่ว่าจะเกิดจากธรรมชาติหรือเกิดจากมนุษย์  ความน่าจะเป็น..เราน่าจะมีความสามารถมากพอ ที่จะมองเห็นหายนะที่กำลังเกิดขึ้น  และหาทางสกัดกั้น

ดีกว่านั้นอีก คือ……น่าจะฉลาดพอที่จะสร้างกลไกและมีมาตรการควบคุม เพื่อมิให้ความประมาท ความชุ่ย ความขาดสติ ความเห็นแก่ตัว   ความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ความมักง่าย ความโลภ ฯลฯ ของคนจำนวนน้อย (ความหายนะส่วนใหญ่ร้อยละ 99 ไม่ได้เกิดจากคนส่วนใหญ่   ยกเว้นในอนาคต เช่น ปัญหาจากภาวะโลกร้อน )

ความหายนะมีผลกระทบ/ทำร้าย /ได้รับความเสียหาย/ ทำอันตรายต่อคนส่วนใหญ่……การค้นหาคำตอบดังกล่าวข้างต้น   ผู้เขียนได้รับคำตอบว่า “อย่าฝันให้มากเลย   แม้จะเป็นปัจเจกชนที่เป็นต้นเหตุ  แต่มันกลายพันธ์เป็นปัญหาเชิงโครงสร้างที่เปิดช่องให้ปัจเจกชนได้ก่อปัญหา  โดยอาศัยนโยบายและยุทธศาสตร์ที่สวยหรู   ไม่เคยแม้แต่จะคิดปฏิบัติให้เกิดผล…..นโยบายดี  แต่ธรรมาภิบาลไม่เข้มแข็ง”

ทางแก้ไขปัญหา

“ต้องเริ่มที่ตนเองที่จะปรับเปลี่ยน  ถ้าไม่อย่างนั้น ก็ต้องภาวนาให้เทพเจ้าประทานให้มี ชุมชนหรือคนเก่งๆ ที่อุทิศตนเป็นเครืองมือ  มุ่งมั่นสร้างสรรค์นโยบาย สร้างสรรกลยุทธ์   พร้อมๆ กับสร้างความมุ่งมั่น  มีความใส่ใจ  เที่ยงตรง ไม่มีอคติ พร้อมทั้ง พัฒนาไม่หยุดนิ่ง”

000000000000000000000000000000