วิทยาการสาธารณภัย By ดร.วัฒกานต์ ลาภสาร

มนุษย์นั้น “ส่วนใหญ่จะไม่สามารถมุ่งโฟกัสที่สิ่งที่ต้องการได้  ส่วนใหญ่จะติดกับดักกับสิ่งที่พวกเขาเป็น” โดยสิ่งที่เขาเป็นนั้นมาจากองค์ประกอบปัจจัยที่หลากหลาย องค์ประกอบปัจจัยที่สำคัญ ประกอบด้วย

  1. การเก็บสะสมเรื่องราวอะไรก็ตามในชีวิต มันจะเป็นสิ่งที่สะท้อนถึงสิ่งที่คุณเป็น (กระบวนการปฏิสัมพันธ์ภายใน)
  2. ผลตอบกลับจากปฏิสัมพันธ์กับภายนอกตนเอง

การติดกับดักกับสิ่งที่เขาเป็นนั้นจะส่งผลให้ขาดการพัฒนาตนเอง การพัฒนาตนเองเกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงจากภัยพิบัติอย่างไร

ด้วยหลักการพื้นฐานที่ว่า “ความปลอดภัยจากภัยพิบัติ ก็คือ คุณต้องทำตัวให้พร้อมสำหรับเหตุการณ์ที่เป็นภัยพิบัติที่จะผ่านเข้ามาในชีวิต”

แต่มนุษย์นั้น มักจะละเลยหรือไม่สามารถที่จะมีความพร้อมหรือสมรรถนะในตัวเอง เพื่อที่จะมีศักยภาพในอนาคตได้ง่ายดายนัก เพราะส่วนใหญ่จะติดกับดัก “ได้มี-ลงมือทำ-เพื่อที่จะเป็น”   มองไม่เห็น “ได้เป็น-ลงมือทำ-ได้มา”

ได้เป็น หมายถึง ดำเนินวิถีชีวิตที่มีการฝึกฝนและพัฒนาตนเอง เรียนรู้คิดค้นศึกษาเหมือนกับว่าเป็นผู้มีภาระหน้าที่ มีอำนาจหน้าที่ที่จะทำการลดความเสี่ยงจากภัยพิบัติ

ได้มี หมายถึง ดำเนินวิถีชีวิตไปตามกระแสของเหตุการณ์ต่างๆ ที่เข้ามาในชีวิตแบบพอให้ตัวเองมีชีวิตให้รอดไปวันๆ

xxxxxxxxxxxxxx