การสรรสร้างพื้นที่ปลอดภัยจากโควิด 19 เนื่องจากไวรัสโคโรน่า 2019 เข้ามามีปฏิสัมพันธ์กับมนุษย์ โดยที่มนุษย์ไม่ได้ตั้งใจผลิตความสัมพันธ์นี้ขึ้น ดังนั้น เพื่อความปลอดภัยหรือปฏิเสธความสัมพันธ์นี้หรือยุติความสัมพันธ์นี้ มีแนวทางที่มนุษย์จะต้องดำเนินการ ดังนี้

1.ปรับปฏิสัมพันธ์ของผู้คน

1.1 ในพื้นที่ทางกายภาพ การป้องกันการแพร่ระบาด ต้องดำเนินการ

1)  ค้นหาคนที่ติดเชื้อและนำตัวเข้ารับการรักษา เข้ารับการกักตัวไม่ให้อยู่ใกล้ชิดกับคนไม่ติดเชื้อ  จัดหาชุดตรวจหาไวรัสที่ทุกคนเข้าถึงได้ง่าย

2) ร่วมกันสนับสนุนเครื่องไม้เครื่องมือในการป้องกันการแพร่ระบาด ไม่ว่าจะเป็น หน้ากากอนามัย เจลล้างมือ เครื่องตรวจวัดอุณหภูมิ  และที่จำเป็นอย่างยิ่งคือ วัคซีน (ให้ร่างกายมนุษย์สร้างภูมิคุ้มกันต่อโควิด 19)

3) เว้นระยะห่างระหว่างกัน

4) รักษาความสะอาดของพื้นที่ และของร่างกาย  หยิบจับอะไรก็ให้ระวังความสะอาด  หากเป็นไปได้ก็พ่นยาฆ่าเชื้อ

5) พยายามอยู่ในพื้นที่ที่ปลอดภัยของตนเอง ลดการเดินทางที่ไม่จำเป็นไปยังพื้นที่ต่างๆ (ถ้าเป็นไปได้)  พื้นที่สาธารณะที่จำเป็นต้องใช้แม้ในระหว่างวิกฤต เช่น โรงพยาบาล วัด   โรงเรียน สถานีขนส่ง สถานีรถไฟ ท่าอากาศยานและสถานที่ราชการ  จะต้องมีมาตรการตามข้อ 1) -4) อย่างเข้มงวด

1.2 ในพื้นที่ทางนามธรรม

1) ปรับเงื่อนไขทางสังคม 2 แนวทาง คือ

1.1) ปรับเปลี่ยน/ปรับปรุงการทำธุรกรรมต่างๆ

2.2) ยืดหยุ่นต่อกติกา กฎเกณฑ์ ระเบียบต่างๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัย เช่น ค่าน้ำ ค่าไฟ  การผ่อนชำระ เป็นต้น

2.3) เยียวยาผู้ได้รับผลกระทบ

2) ปรับทัศนคติ

2.ปรับปฏิสัมพันธ์กับไวรัสโคโรน่า 2019

แม้โควิด 19 จะมีลักษณะทางกายภาพแต่ตาของมนุษย์ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า จึงจัดให้เป็นลักษณะนามธรรม ดังนั้น การป้องกันการแพร่ระบาด จะต้องจัดการขั้นเด็ดขาดกับผู้ที่มีหน้าที่โดยตรงในการควบคุมนามธรรมให้กับสังคม ดังนี้

2.1 ปรับปรุงระบบราชการปรสิต/ระบบราชการพ่อขุน,คุณพ่อรู้ดี (จำกัดข้าราชการตัวพ่อตัวแม่ที่พยามยามขยายเครือข่ายสืบสันดานปรสิตของตนเองให้หมดไปจากระบบราชการ)   ให้เป็นระบบราชการท่านอำนวย

2.2 ปรับปรุงระบบการปกครอง โครงสร้างองค์กรทางสังคมเกี่ยวข้อง  ไม่ให้กลุ่มคนที่มีทัศนคติไม่เห็นหัวประชาชน เห็นว่าประชาชนสามารถอยู่ในอำนาจต่อไปได้

xxxxxxxxxxxxxx