ระบบความปลอดภัยบนท้องถนนของสังคมไทย  อยู่ภายใต้โครงสร้างที่ไม่เป็นธรรม หลายประการ ได้แก่

• อยู่ในความสมเหตุสมผลในการครอบงำสังคมของชนชั้นปกครอง
• มีความไม่เป็นธรรมในการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน
• การบัญญัติระเบียบกฎหมายเพื่อครอบงำเอาประโยชน์ในภาพรวมเศรษฐกิจระยะสั้น/เร่งด่วน
• เน้นพัฒนาให้มีการแข่งขันระหว่างประเทศมากกว่าที่จะร่วมกันพัฒนาบูรณาการการขนส่ง การเดินทางที่รวดเร็ว สะดวกและปลอดภัย รถไฟฟ้าก็เพิ่งจะเห็น รถไฟระหว่างจังหวัดต้องรอต่อไป ทางร่วมทางแยกตามนวัตกรรมสถาปัตย์แบบใหม่ต้องรอต่อไป

ระบบความปลอดภัยในการใช้รถใช้ถนน ก็ไม่มีวิสัยทัศน์ในการตรวจสอบควบคุมที่จะลดข้อผิดพลาดของผู้ใช้รถใช้ถนน  และที่สำคัญพัฒนาสมรรถนะพัฒนาการตัดสินใจ หรืออำนาจในการตัดสินใจร่วมกันในการใช้รถใช้ถนน

จึงมีแต่ภาพต่างคนต่างทำ ค้างค่าปรับอยู่เป็นล้านกรณี  ข้อมูลก็ต่างคนค่างเก็บแต่ไม่นำมาพิจารณาร่วมกันให้สามารถแก้ไขปัญหาได้ตรงจุดหรือมีประสิทธิภาพประสิทธิผล หวงยังกะไข่ในหิน หรือเก็บไว้อย่างกะเป็นขยะเน่าเหม็นไม่อยากให้ใครพบใครเห็น  แต่ก็แปลกที่แต่ละปีหน่วยงานที่เก็บข้อมูลก็ต้องใช้จ่ายงบประมาณในการพัฒนาบ่อขยะของตนเองเฉลี่ยแล้ว หน่วยงานละประมาณ 1 ล้านบาทต่อปี

แผนปฏิบัติราชการของแต่ละหน่วยงาน ก็ไม่นำมาพิจารณาตัดสินโดยหน่วยงานกลางในการบูรณาการว่าจะเพิ่มจะลด หรือขอความร่วมมือ ขอให้ดำเนินการตามแนวทางอย่างไร มีการวัดผลการดำเนินงานอย่างไร

————————–555555555555————————