สภาพปัญหา ข้อขัดข้องและอุปสรรคในการดำเนินการป้องกันและแก้ไขปัญหาอุบัติเหตุ  มีผลสืบเนื่องมาจาก 4 กลุ่มใหญ่ๆ และแต่ละกลุ่มได้สร้างทั้งอานิสงค์ให้กับผู้ใช้รถใช้ถนนและได้สร้างเส้นทางหายนะให้กับผู้ใช้รถใช้ถนน กล่าวคือ

1.กลุ่มที่หนึ่งคือระบบราชการ ที่ล้าหลังมีข้อจำกัดในขีดความสามารถ

1.1 ระบบกลไกที่ไม่มีความโปร่งใสไม่มีคุณธรรมและจริธรรมในการดำเนินงาน ทั้งในด้านงบประมาณ การบริหารงาน องค์ความรู้  ข้อกฎหมาย และแม้กระทั่งความร่วมมือกันระหว่างหน่วยงานภาครัฐ

1.2 ข้อมูลสารสนเทศที่เกี่ยวข้องไม่สามารถนำสู่ความปลอดภัยทางถนน ทั้งการเข้าถึงที่ยาก ปกปิด และทำการสร้างขยะข้อมูลเก็บไว้เพื่ออ้างความสมเหตุสมผลของความคงอยู่ของหน่วยงานตนเอง และการเสนอของบประมาณ

1.3 ขาดแคลนไปหมด  ยกเว้นข้อเดียวที่ไม่เคยกล่าวไม่เคยปริปากไม่เคยยอมรับคือขาดแคลนความสามารถ แก้ตัวตลอดเมื่อมีกลิ่นโชยที่เหม็นๆ เกิดขึ้น

2.กลุ่มที่ 2 คือกลุ่มผู้ใช้รถใช้ถนน ที่การเรียนรู้จากท้องถนนไม่ได้นำสู่การสร้างความปลอดภัยบนท้องถนน

2.1 การรับรู้และตอบสนองต่อความรุนแรงบนท้องถนนของผู้ใช้รถใช้ถนน เป็นไปแบบสมประโยชน์ จ่ายไปแล้วก็เลี่ยงกฎหมายได้  ไม่มีการตรวจก็ทำอะไรได้ตามใจ

2.2 ขาดพลังของการขัดเกลาทางสังคม ยอมให้มีเจ้าใหญ่นายโต มีเส้นสายเต็มไปหมดบนท้องถนน

3.กลุ่มที่ 3 คือผู้ประกอบการอุตสาหกรรมยานยนต์ที่มีโลกทัศน์ดำเนินธุรกิจแบบกดขี่

3.1 สร้างเครือข่ายอุปถัมภ์ในการเอารัดเอาเปรียบผู้บริโภค ทั้งระดับนโยบายผลิตกฎหมาย ระดับการศึกษาวิจัย และในระดับการปฏิบัติการต่างๆ ดังนั้นเราจะเห็นยานพาหนะที่ได้มาตรฐานแต่คุณภาพความปลอดภัยต่ำยังคงดึงเงินจากกระเป๋าผู้บริโภคแบบปล้นกันแบบสมยอม

3.2 ละเลยมโนธรรมส่วนลึกของมนุษย์

4.กลุ่มที่ 4 ผู้กำหนดนโยบาย

4.1 พฤติกรรมหน้าไว้หลังหลอก

4.2 ไม่แยแสต่อผลกระทบในภาพรวมที่จะเห็นว่ามูลค่าความเสียหายจะมากขึ้นโดยที่ระบกลไกของสังคมไม่สามารถป้องกันและแก้ไขได้อย่างง่ายดาย

—-xxx—-