ความพอเพียงกับภัยพิบัติ ภาครัฐ ภาคประชาชน ใครเจ๋งกว่ากัน

เศรษฐกิจพอเพียง เป็นปรัชญาชี้ถึงแนวการดำรงอยู่และปฏิบัติตนของประชาชนในทุกระดับ โดยที่ความพอเพียง หมายถึง ความพอประมาณ ความมีเหตุผล รวมถึงความจำเป็นที่จะต้องมีระบบภูมิคุ้มกันในตัวที่ดีพอสมควร ต่อการกระทบใดๆ อันเกิดจากการเปลี่ยนแปลงทั้งภายในและภายนอก  และทั้งที่การขับเคลื่อนดังกล่าวจะต้องขับเคลื่อนด้วยความรอบรู้ และความรอบคอบ

แต่จากผลการศึกษาวิจัย  ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยกลับพบว่าภาครัฐที่ใช้งบประมาณใช้หน่วยงานเฉพาะที่ถือว่าเป็นมืออาชีพ (มีเงินเดือนมีค่าตอบแทนในตำแหน่งที่มากมายด้วยภาระงานที่มากและมีความสำคัญสูง) มีความพร้อมด้านปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงน้อยกว่าภาคประชาชน ดังตารางสรุปผลการศึกษาวิจัย ดังนี้

ข้อสังเกตุ

1.น่าประหลาดใจที่ภาครัฐ เป็นส่วนที่ไม่ค่อยมีความเป็นเหตุเป็นผลในการดำเนินงานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย  คาดว่าน่าจะมอบหมายให้คนใกล้ชิด 84,000 เซล  สั่งการมาให้วิ่งกันหัวถิ่มหัวตำปฏิบัติงาน  โดยขาดความมีเหตุมีผล

2.ความพอประมาณ ในภาครัฐจะเกินศักยภาพ  เกินความจำเป็น  แบบเว่อร์ๆ  แม้กระทั่งเรื่องกำลังคน  มีผลการสำรวจความต้องการกำลังคนเพิ้่มขึ้นทุกปี  (ทั้งๆ ที่ดูจากผลงานแล้ว  แทบจะโล๊ะทิ้งไปทั้งหน่วยงานก็ยังได้)  ส่วนภาคเอกชน จะเป็นการไม่สมดุลกับภาคสังคม คือป้องกันเฉพาะส่วนงาน แต่บางส่วนเอาเปรียบสังคมมากๆๆๆ  เช่น เรื่องการใช้นำ้ เอาเปรียบสังคมมากๆๆ

——————————-//////////————————-