กระบวนการปฏิจจสมุปบาท มีที่มาจากทุกสิ่งเกิดจากเหตุ เหตุนั้น หมายถึง ปัจจยาการที่ทำให้เกิดการหนุนเนื่องกันเป็นทอดๆ  และสรรพสิ่งทั้งหลายไม่อาจอยู่โดดๆ ได้ หรือไม่อาจอยู่โดยตัวของมันเองได้  กระแสของเหตุปัจจัยต่างๆ ที่ผลักดันกันเป็นทอดๆ นั้น สถานการณ์บนท้องถนนก็ดำเนินไปตามกระบวนปฏิจจสมุปบาทดังกล่าวข้างต้น ซึ่งกระบวนการทั้งสิ้นมีอยู่ 12 ขั้นตอน ดังนี้

จากการศึกษาจากผู้ใช้รถใช้ถนน จำนวน 550 คน มีผลการวิเคราะห์และจัดลำดับความต้องการจำเป็นตามหลักปฏิจจสมุปบาทเพื่อความปลอดภัยบนท้องถนน มีรายละเอียด ดังตารางต่อไปนี้

หลักปฏิจจสมุปบาทรายด้านเพื่อความปลอดภัยบนท้องถนน	ดัชนีความต้องการจำเป็น PNI modified	ลำดับความจำเป็น
1.อวิชชา	0.47	3
2.สังขาร	0.46	4
3.วิญญาณ	0.48	2
4.นาม-รูป	0.36	9
5.สฬายตนะ	0.49	1
6.ผัสสะ	0.39	8
7.เวทนา	0.45	5
8.ตัณหา หรือฉันทะ	0.42	6
9.อุปาทาน	0.31	11
10.ภพ	0.34	10
11.ชาติ	0.41	7
12.ชรา-มรณะ	0.29	12

จากผลการศึกษา จะเห็นว่าพฤติกรรมความปลอดภัยบนท้องถนนมีกระแสที่จำเป็นที่ทุกคนบนท้องถนนจะต้องสถาปนาให้เกิดเป็นพฤติกรรมขึ้นเพื่อความปลอดภัย เรียงลำดับตามความสำคัญ ดังนี้

ลำดับที่ 1. สฬายตนะ

เป็นการสำรวมช่องทางรับรู้ (วิญญาณ) ของตนเอง เพื่อให้ส่งผลดีต่อพฤติกรรมการใช้รถใช้ถนนที่จะเกิดขึ้น

ลำดับที่ 2 วิญญาณ

รักษาวิญญาณ(การรับรู้)อย่างมีสติตลอดเวลาที่อยู่บนท้องถนน ไม่ขาดสติรับรู้  หรือปล่อยให้วิญญาณล่องลอย

ลำดับที่ 3 อวิชชา

เป็นการกำหนด (ศึกษา) รู้แจ้งรู้ครบในเรื่องความปลอดภัยทางถนน

ลำดับที่ 4 สังขาร

เป็นความพยายามเปลี่ยนหรือกำหนดจิตที่ขาดเจตนา ไม่มีเจตนา ไร้เป้าหมาย เลื่อนลอย ให้เป็นจิตมีเจตนาเป็นตัวนำแต่งให้ดีงานมให้ปลอดภัยเมื่ออยู่บนท้องถนน

ลำดับที่ 5 เวทนา

ต้องพัฒนาการรับรู้ว่าอะไรถูกอะไรถูกเพื่อความปลอดภัยบนท้องถนน

ลำดับที่ 6 ตัณหา หรือฉันทะ

ต้องพยายามดับความพอใจไม่พอใจเมื่ออยู่บนท้งถนน

ลำดับที่ 7 ชาติ

ต้องช่วยกันกำเหนิดสถาปนาเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนน เพื่อให้แพร่หลายอย่างกว้างโดยเริ่มต้นจากตนเองเป็นเบื้องต้น

ลำดับที่ 8  ผัสสะ

เมื่อมีลักษณะกำเหนิดตามลำดับที่เจ็ดนั้น ต้องปฏิสัมพันธ์ต่อกันบนท้องถนนถูกต้องตามกฎหมายจราจรและความเอื้อเฟื้อมีนำ้ใจต่อกัน

ลำดับที่ 9 นาม-รูป

เป็นการสำรวมพฤติกรรมต่างๆ บนท้องถนน ให้เป็นไปเพื่อความปลอดภัย  ต้องรู้ว่าควรแสดงพฤติกรรมอย่างไรในเรื่องความปลอดภัยทางถนน

ลำดับที่ 10 ภพ

พิจารณาทุกคนต้องเวียนว่ายตายเกิด อย่างสมำ่เสมอหรืออย่างต่อเนื่องเมื่ออยู่บนท้องถนน

ลำดับที่ 11 อุปาทาน

ลดละความยึดมั่นถือมั่นในชนชั้นวรรณะ ความถือตัว  หันมามองเพื่อนมนุษย์เป็นเพื่อนร่วมเกิด แก่ เจ็บและตาย

ลำดับที่ 12 ชรา-มรณะ

รักษาขั้น 1-11 ให้คงทนตลอดช่วงให้ต่อเนื่องที่อยู่บนท้องถนน (ชรา) และลดความเศร้าโศก ความรำพึงรำพันเมื่อไม่ได้เป็นดั่งที่คาดหว้ง (มรณะ)

—————————————–5555—————————————————–